270 dzień, a ja czuję się jakby koło zatoczyło okrąg i wszystko wróciło do punktu wyjścia..

Dzisiaj wiem, że sama daleko nie dojdę, zbyt wiele sama nie osiągnę. Niczego więcej człowiek do szczęścia nie potrzebuje jak drugiej osoby. Takiej osoby, która da poczucie bezpieczeństwa, która będzie kochała, która zaakceptuje wszystkie wady.. Zarówno te w wyglądzie jak i te w charakterze. Potrzeba osoby dla której będzie warto walczyć o samą siebie.

"Bez miłości stałbym się jak cymbał brzmiący, bez miłości byłbym niczym.."

Cymbał brzmiący, który jest niczym - coś w tym stylu.

270 dzień, a wszystko znów wydaje się takie ciężkie i trudne...